Sanki iyi geldi bu yağmur...Paydos etmişti dibim, her bir damlaya hayranlık duydum! Ne dışarda olup bitenler ne de beklentiler, konuşturamazdı sanırım...Evet yine bir şeye gebe bu düğüm, ama yeni değil...Günlere, insanlara, susmalara ve konuşmalara kayıtsız kalmak, kendisine ve beklenene has bir işkence gibi! Kapalı kapılar üzerime, perdeler ise sımsıkı örtülmüş, tüm seslerin soluğu kesilmiş ve dışarıda onca insan beni bekler gibi...Korku boku selanik satırlara sinmiş, küfürler duvara çarpıyor, siyah duvardan akıyor... kocaman puntolarla; umuda, buğulanmış camlara beyaz olması beklenen bir gün çiziliyor! Sahibinin sesine benzer tüm yazışlar, biraz çarpık ve ürkek ama umudun oğlu... Ellerin kağıda istifrası gibi, çok karıştırınca üst üste ya da bir şeyin seni bozması gibi... Evet karıştı bir çok duygu, bir çok gece ve gün.. bozan şeyi aramak ise beyhude; Sıçtığımın mönüsünde özlemek, istemek, düşlemek, beklemek, başarmak, korkmak gibi ara sıcaklar sıralı ve hesap muhtemelen kabarık olacak.. Bedel ödenecek kuşkusuz ve her yeni gün yastığın ıslanması pahasına koşar adım yaşanacak....Yürek de ses ile birlikte çatallaşır!
