8 Ekim 2009 Perşembe

adisyon



Hangi dille yazılırsa yazılsın, basit bir cümle gibi oturur genize, yazılası, söylenesi, sövülesi formül.. koca bir şehirde kaybolmuş bir çocuk hüznü ansızın belirir, hıza izin vermeyen yavaşlıkla geçilirken dar sokaklar, tüm tabelalara göz ilişir, nerede biteceği merak edilir bu mecburi yönün.. bitmek bilmeyen bu tek cepheli savaş maalesef tarihe hep aynı sonucu verir... Elde etmek için, bedel ödemek gerekir..

Bedeller hep birşeyleri götürür, ne zaman tükeneceğinin muhasebesini yaparken aslında sonuç basittir, zira alacağı bir şey, vereceğin bir şey kalmadığında elde etme çoktan kapatmıştır hesabı..

biraz pamuk,bir de boyuna göre bembeyaz bez....

2 yorum:

su dedi ki...

ödemeyi nereye yapıyoduk??

Adsız dedi ki...

Bulaşıcı bir hüznün var!Yapmasan keşke.Umutlanmaya engelsin bazen... / Zhr