10 Kasım 2012 Cumartesi

serim


"Ben onu ararken o yoluma çıkıverdi. Bir şey bulmak acaba bu mu?
 Birisi aradığı görüntüyü bulduğu zaman, bu, görüntünün arayışı sezinleyip ona doğru gelmesi değil midir? "

 

Kadın; çevresine örülmüş duvarların arasında sıkılmış, çok sesli tüm susuşlarını yutkunmuş, düş ile gerçeğin arasında, söz ile susuşun savaşında, bilinen kelimelerin anlatmaya yetmediği, hiçbir şeyin üzerini örtemediği kadar özel, tatlı bir sarhoşluk yaratacak kadar güzel, tasvire şayan yeşil gözleri tatlı su birikintisi gibi karşısında duranı içine çekerken; kış güneşi kadar sıcak, alarga diyecek kadar hırçın, saçları örülü bir ilkokul öğrencisi kadar heyecanlı ve çalışkan...

Adam; boşluğun içinde, dalından kopmuş bir yaprağın savurganlığından hallice, aklındaki gizleri okuduğu sayfalarda arayan, izleri ise kalem aracılığıyla başka sayfaların arasına hapseden, gerçeklere pamuk yastık gibi sarılan, kocaman bünyesi ile yolları arşınlayan, aklında nevi şahsına münhasır geleceği tahayyül eden, modern çağların tutsağı..

Birbirlerinin varlığından habersiz ve sessiz, ne ara bittiği anlaşılmayan yazın sonunu bir türlü gelemeyen sonbahara uğurlarken; kadın mühim kağıtlar ve çok sıfırlı defter yapraklarının arasında, geleceğinden ödünç aldığı saatleri tırtıklıyor, adam ise bunaldığı telefonlardan kaçar adım uzun bir koridoru geçerek gittiği sigara alanında dumanları göz ucuyla süzüyordu. Kadın içinde kaybolacağı siyah bir geceyi düşlüyor, adam ise bir amaç ile uyanacağı gündüzü bekliyordu.


Yağmura hasret toprağın suya kavuşması gibi, gök gürültüsü olmadan birbirlerine yağdı kadın ve adam! Doğal afetlerin en büyüğü olan "aşk"ın yolunda, yalnızlığın sonunda, huzurun sınır boyunda. Şaşkınlığın hülasası sürdü biraz, heyecan gergefinden taştı, birikenler avuçları ıslattı, susulanlar bir şimşek gibi havayı aydınlattı ve sevmenin kıblesine döndü adımlar. 

Bugüne kadar olan biten silindi, kadir kıymet bilindi ve sözü söze ulayarak, adam dedi ki;
"Bana yeniden sevmeyi öğret. Ellerinde bir pencere camı gibi kırılacağım.
Anadilimin son harfi ol. Senden sonra hiçbir sözcüğe başlamayacağım.
Senden sonra hiçbir sözcüğe başlamayacağım!