Başucu

Herhangi bir kitaba neden başucu kitabı olur derler diye düşünürdüm. Şimdi daha iyi anlıyorum zira adamın şakağına dayalı vaziyette her gece, elinden bırakıp yerine koyunca da sabah gözlerini açar açmaz gördüğü yine o...Burada eğer birde özüne kapılıp, "şairin burda dediği iklim" ya da "maktülün katili" ya da "dönem muhakemecisi" veya "görgü tanığı" vs. oluyorsan yandın çünkü şakağında dayalı olan şey senin rüyalarının mönüsü oluyor...Gün içinde yoğun girilen psikoz halinin her gece soyut dışa vurumu değilmi rüya denilen şey(Freud'a salavat okuyalım). İşte bazılarının bu özelliği var kanımca çünkü hepsine denemez. İçlerinden bir tanesi seçilir çünkü odur seni anlamlı kılan ya da özlediğin, hayalini kurduğun...Ara sıra hiç sebepsiz yere açarsın bi yerini ya da katlamışsındır zaten seni ona yönelten sayfayı, bakarsın okursun daha önceden ezberlediğin satırı..Hep yeni anlamlar bulursun senin için eskimeyen o coğrafyada, ilk okuduğun anda aldığından epeyce uzaklaşmış yepyeni bir yamaca tutunmak üzeresindir, gözlerini kapatınca zaman durur soyutlanırsın yuvarlak olan dünyadan, sen bodoslamadan cümle oldun bile....
Böyle olanlar paylaşırsa sevinirim, hangileriymiş onların şakaklarındaki...