8 Ocak 2010 Cuma

satranç



Tozluydu odanın her yanı..o kadar zor buldu ki yerini, sanki asırlar öncesiydi ve olan biten herşeyi unutmuştu..Tam da o sırada tek hamle ile ağır kolileri bir pamuk parçası gibi kaldırıp fırlattı ve en altında kalan mermer parçasını çıkardı...Bir tarihin tozunu yutmuştu, tüm anıları saklamıştı dört bir yana ve hala eskisi kadar gösterişliydi..bekletmeden alıp odasına gitti bir solukta tüm taşları yerli yerine dizdi...değişen bir şeyler var gibiydi, oyuna bu sefer SİYAH başlamıştı...

10 yorum:

EzoNe dedi ki...

Kim kazandı?

koyusiyah dedi ki...

daha oynanıyor...umarım ve çalışırım ki siyah!

Antik/\cı dedi ki...

bazen kazanmak kaybetmeyi bilmektir
sevgiler :)

EzoNe dedi ki...

Karanlığın kaybettiği nerede görülmüştür ki :)

koyusiyah dedi ki...

gecede görülmüştür..

Adsız dedi ki...

zaferlere ödüller yanlızlıktır...

parisienne moonlight dedi ki...

siyah' ın oyuna başlaması iyi mi bu sefer? işte onu anlayamadım. niyeyse ilk adım atan ilk dareyi alan gibi gelir bana hep.

koyusiyah dedi ki...

kazandıktan sonra yara önemli mi??

parisienne moonlight dedi ki...

kazandıktan sonra yara önemli mi? hımm bence önemli. kazandıklarımla yaralarımı sarabileceğimin kim garantisini verebilir?

Mjora dedi ki...

belki de oyuna hep siyah başlıyor biz farkında olmasak da...beyaz belki de oyunun figuranı sadece..."siyah" bir oyunun...dönüp dolaşıp yenmeyi de yenilmeyi de kabullenen siyahtır kanımca..
siyah oynadığımdan kelli bunları düşündüm...

uğrunda yara almayı göze almadığın kazanmak , kaybetmekle eş değer bence...