"Kapanmayan kapılar ölümcül bir yara gibidir, düşkünler de dahil hayatta her insanın gideceği bir yeri, geleceği bir kapısı vardır! İnsanı yaşatan bu umuttur"
Oysa olmasa ne olurdu? Bir umudun tüm çocuklarının var mıydı hüviyeti? Rengi bile kılıktan kılığa girerken umut denilen bu tehlikeli kelimenin, düşleri köpürtmesi de neyin nesi... Firara has düşüncelerin ve başlangıçların sonsuz mücbir sebebi varken, ne yazık ki başı bağlıydı her günaydının gün doğmadan önce!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder