El yordamı ile yokladı fikrini, çıkarıp serpiştirdi özensiz bir şekilde çoktandır ağlamaklı gözler ile onu bekleyen boş sayfalara..
Geçmişin özünde, duramadığı sözünde, kabarık-ürkek-solgun-yorgun el yazısına hükmederek..! Gülüşlerin samimiyeti, yaştoplarının ıslaklığı ve herhangi bir sevişmenin heyecanı bile ayyuka çıkaramazdı içinde ara sıra boy gösteren kaçamak hayallerin..
Asansör bir halet-i ruhiye, kendi katları içinde seyirde olan... Dipten zirveye kadar çok katlı fikirlerden yapılmış, katların arasında karşıda duran manzaraya bakarken ayağı kayıp, boşluğa yuvarlandı, ölüme en yakın dalış, kollarını açmadan, nefesi kesilircesine, ruhun özgürlüğünde....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder