25 Ağustos 2010 Çarşamba

Paraşüt



Dibini sularsan umudun,büyür!Biraz daha sularsan serpilir!Devam edermisin sulamaya? O zaman ya kurur, ya da büyüyen dallarını keserler!

Çok küçükken araklanmıştı annenin boş ziynet keseleri, hani afili de durmuyor değildi, vardı kendine göre bir albenisi.Saklayayım lazım olur diye, boyunun yetmediği dolabın zulasından parmak uçlarına basa basa alınmıştı, büyürken içine umut koyarım o da benimle büyür fikri yerleşmiş bir kere ermeyesice aklına! Sahi yaldızları da vardır değil mi onun ucunda....Ellerin sim olur, cevap bile veremezsin ne oldu ellerine diye soranlara.. Saklarken sabun kokan çekmecene değmiştir bir kısmı.. kim bilirdi ki, ara sıra çıkarıp içine yaştopu biriktireceğini.. Derken yanına birde defter koyup, mürekkep ettiğin yaştoplarınla umutlarını yazacağını..Sahi kim? Kuytuda silerken akanları o çok sevdiğin gömleğin kollarına....


2 yorum:

Adsız dedi ki...

ne zaman yazdın bu yazıyı? Hani seneler oncesi yazılır bazen,bazende anında yazılıp yayınlanır.

_zAhİr_ dedi ki...

kapatılacaktı...verilmiş bir söz vardı???