4 Eylül 2012 Salı

oblomov

Bu mutlu insanların inancına göre hayat olduğundan başka türlü olamaz, olmamalıdır; 
zaten herkes de onlar gibi yaşıyordur, başka biçimde yaşamak günahtır. 


Belki de uykulu ve uyuşuk bir hayatın sonsuz sessizliği, hareketsizliği, maceraların, tehlikelerin, korkuların yokluğu, insanı gerçek hayatın ortasında bir hayal dünyası yaratmaya götürüyor ve işsiz düşüncesi bu hayal dünyasında istediği gibi at oynatıyor, ya da olanın bitenin nedenini onun dışında arayarak en tabii olayları, onlarla hiç ilgisi olmayan nedenlere bağlıyor. 


Derdi olduğu zaman duyduğu üzüntü yağmurda şemsiye açmak kabilindendi. Üzülmesi de uyuşuk bir tevekkülden ziyade bir öfkeye benzerdi.
Istırabına sabırla katlanırdı, çünkü sebebini başkalarında değil, kendinde arardı. Sevinçleri de yoldan çiçek toplar gibi koparır ve daha solmadan atardı.; böylece her zevkin dibindeki acı tortuyu tatmazdı. 
Onun istediği, hayatı basit görmek ve olduğu gibi almaktı. Hayat sorunlarını çöze çöze zorluklarını daha iyi takdir ediyor ve yolunun yanlış yönde gittiğini görüp de doğru yolu bulunca içinden bununla övünüyor ve mutlu oluyordu. 
Kendi kendine çok defa: " Basit yaşamak çok zor, çok karışık bir iş" diyordu. Hayat yolunun nerede düğümlendiğini, işin nerede bozulduğunu çabucak görürdü. 
En çok korktuğu şey hayaldi. Bu ikiyüzlü yol arkadaşı, bir bakıma dost, bir bakıma düşman; inanmadığın zaman dost, tatlı akışına kapılıp gittiğin zaman düşman..."

2 yorum:

zefir_edebiyat dedi ki...

oblomov muhteşemdir...öyle olmak bir sanattır...ben başaramadım şahsen :))

koyusiyah dedi ki...

Oblomovluk diye bir kavram gerçekten var. Ancak bence yanlış anlaşılıyor, zira miskin-elitist-kendi içinde bir dünya yaratan herkese oblomov denilemez. Bence oblomov, (bunu sık sık özeleştiri olarak görüyoruz zaten kitapta) evet bu sayılan özelliklere sahip; ancak bu özellikleri kendisi istememesine rağmen, konjonktür ve sosyal bağlar yolu ile dış dünyadan almış, insanı kendi içine çeken ve örümcek ağı gibi saran bir karakter. Fakat; yine de Stoltz ile kıyaslandığında çok daha düşlenilen bir yaşam. Aslında 700 sayfalık kitabın jargondaki karşılığı tek cümle, bence oblomovun özeti "halimiz itten beter, keyfimiz beyde yok." şeklindedir.