Uyandır-Ma

Çocukluğumdan bu yana tek geçmeyen agresif, kindar, ürkütecek kadar korkunç, yazarken bile ellerimi titretecek kadar sinir sahibi yapan pis, kaka, cıs eylem... Sadece kendi bilincimde hatta bilinçsizliğimde, en kötü ihtimalle öten bir saat ya da telefon ezgisiyle ki onu da ben ayarlayacağım melodisini, uyanmalıyım...

Uyanma bir doğmadır, her gün yeniden doğmadır, ölüme eş olan ve halen anlayamadığım uyku halinden günü birlik günaydın durumudur..Bu yeniden doğma ne kadar şiddetsiz ve hafif olursa günün o kadar iyi geçeceğini en azından kötü geçmeyeceğine inanıyorum! İnanılan bir kader varsa, inanmayanlar için ise kaderi kendin yaratıyorsan bu tarz vuku ile gergin bir güne tek kişilik bol sancılı bir oyuna davetiye verilmiş hissiyatı oluşuyor.. Kim ister ki dışarıdan bir ses ile irkilip, sayılı zaman göz kapalarından feragat etsin? Arsız bir satıcı, terbiyesiz bir korna, acı öten gereksiz bir telefon, müsayitseniz annemler kahveye gelecek diye zile abanan bir çocuk, gergin bir ev halkı bağrışması....Bu örneklerin hepsi okurken bile ıyyy dedirtiyor biliyorum, hele uykuya düşkün biriyseniz...Hassas olunan konular keşke insandan insana değişmese, ya da bende top patlasa uyanmam diyebilsem...Tüm günün kötü geçmesi vukuatı durup durup sağa-sola doğru kafayı ağır hareketler ile çevirip derin cıklamalar eşliğinde, sanki beni uyandıran, efendicene yanımda duran sigara paketiymiş gibi hıncımı ondan çıkarmak hem izmarite hem de bana yapılmış koca bir ayıptır..Şurada animasyondaki güzel abimiz gibi olmak istiyorum, bugün biraz olsun sakinleşmemi sağladı...