32

Yaşadıkların, kartopu oynamayı andırır.

Yüzünü de gülümsetir ellerini de dondurur.

Hatta bazen; ancak sırılsıklam olunca anlarsın

yakın geçmişte ne kadar gülümsediğini..

Islaklığın yanına kalır kar

Usul adımlarla

Bir daha ki gülümsemene kadar!

Yaşadıkların, yanındaki koltukta sürekli değişen yüzlerle

Çıkılan yolculuğu andırır.

Bazen için içine sığmaz yolun bitmesini beklerken

Bazen de alnın kızarır, cama vurulup eskimekten!

Yaşadıkların, para yetiştiremediğin arsız bir müzik kutusunu andırır.

Bazen en hassosundan çalar

İç organlarına inat!

Bazen de alışmak için

Yastıklara kendini boğdurduğun

Ağır aksak!

Kıvamlı!

Yalnızlık makamını...

Aslında yaşadıkların, yaşacayacaklarının habercisi,

Hep gülümseyerek çekilecek değil ya fotoğraf kareleri...