9 Aralık 2011 Cuma

7

Ve gecenin bir yarısı beynin özlemle uyumuş hatta uyuşmuşken,

O şarkıyı duyarsın ve zaman durur!!!

Kahretsin..

Paylaşamadıklarındır zamanı durduran, sevgindir o beynine ve kalbine sığmayan

hatta aşkındır hiç işe yaramayan, yaratamadığın!

İşte o an anlarsın ki kaybolup giden, değişen ve unutulan hiç bir şey yoktur.

İçinde kanayan yara en fazla kabuk bağlar ve en içten kahkahalarda bile kısmen hüzün gizlidir görenin anlamayacağı, görmeyenin anlamlandıramayacağı!

İyi görünmelisindir yapacak hiç bir şey yoktur. Eskisi gibi olamazsın; fakat eskisi gibi görünmelerin bir zararı yoktur kalbine ödediği tazminat dışında

O gitmiştir, kalmışsındır anandan doğduğun gibi yek nefes, tek fark artık üzerin çıplak değil, yoksa götüne yediğin şaplak aynı, böğüre böğüre haykırma aynı!

Acı çeken bir hayvan gibi sağa sola saldırmanın da bir yararı yoktur zaten yanıyorsundur en hasso ateşlerde..

Parantez içinde adının başına dost, arkadaş vb. unvanlar eklediğin yaşam paylaşımcılarının seni teselli babında konuşurken ürettikleri tükürüklerde yetmez içinde yanan ateşi söndürmeye !

Kalbin hızla çarpar ne yapacağını bilmezsin; korku boku selanik ve saat bilmem kaç!

Ağlamak mı? Nereye kadar, neyin sonunda biter yaş topların?

Biten yine sen olursun en yeni başlangıçlarda!

Yaş toplarının sesi arkada fon yaparken kendini anlatmayı istersin,

en çıkmazlarında mütemadiyen başa dönersin, tekrar dersin "tekrar tekrar ölmek için" , ne olur düşün cümlesini evirir çevirir bir yerlerden paragrafa sokar değişik tarzlarda yineler durursun!

Nafile!

Gecenin sana en somut kazandırdığı ise artık biliyorsundur şarkı gerçekten başarılıdır ve yazan insan nereden bilecektir ki buradan oraya seni taşıyacağını;

senin hiç mi hiç gitme niyetin yokken…

Hiç yorum yok: